لیزر تراپی یکی از متدهای درمانی است که تاثیرات درمانی آن در سالیان اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است.
لیزر اشعه ای پرقدرت از جنس نور است که میزان مشخصی از انرژی را بطور کنترل شده به منطقه هدف منتقل می کند.
امروزه از لیزرهای کم توان، با توان متوسط و لیزر پرتوان در درمان اختلالات سیستم اسکلتی_عضلانی و سیستم عصبی استفاده های متعددی می شود.
استفاده از لیزر برای مقاصد درمانی در کلینیک های فیزیوتراپی به فرایند درمان کمک زیادی می کند.
درمان با لیزر روش ایمن و غیر تهاجمی است که در درمان بسیاری از آسیب های ارتوپدی و سیستم عصبی کاربرد دارد.
لیزر تراپی یکی از درمان های غیرتهاجمی کمردرد است که با استفاده از نور متمرکز بمنظور تحریک سلول های بافت مورد نظر انجام می گیرد.
لیزر تراپی سبب تشدید و افزایش سرعت فعالیت های سلولی شده و از طریق روند ترمیم بافت ها را سرعت می بخشد.
درمان با لیزر همچنین سبب تحریک پاسخ های ایمونولوژیک بدن شده و به افزایش سرعت بازسازی اعصاب و تسکین درد نیز کمک می کند.
لیزر تراپی با تأثیر بر میتوکندری ها سبب فعال شدن زنجیره انتقال الکترون شده که این امر تولید ATP و سایر مواد مورد نیاز بدن را افزایش می دهد.
لیزر های پرتوان سبب انتقال انرژی بالایی به بافت شده و از طریق دمای منطقه مورد نظر را افزایش می دهد، این امر سرعت متابولیسم سلولی را افزایش می دهد.
در طول فرایند درمان نور لیزر با طول موج معینی که توسط متخصص تنظیم می شود به بافت مورد نظر تابیده و ضربه وارد می کند.
در خانم های باردار نباید از لیزر درمانی در منطق شکم ، کمر و لگن استفاده شود.
افراد مبتلا به سرطان های بدخیم نیز نباید تحت درمان با لیزر قرار بگیرند.
افراد دارای ضربان ساز مصنوعی و افرادی که به نور حساسیت دارند نیز نمی توانند از لیزر درمانی استفاده کنند.
لیزر کم توان یا لیزر سرد که بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی وات توان دارد.
لیزر با توان متوسط که بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ میلی وات توان دارد.
لیزر پر توان با توان بالاتر از ۵۰۰۰ میلی وات برای مقاصد درمانی در کلینیک های فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند.
درمان با لیزر های پرتوان به دلیل قدرت بیشتر نسبت به لیزر های کم توان تخصصی تر بوده و نیازمند انجام با احتیاط توسط متخصص فیزیوتراپی است.