فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان نقش مهمی در روند توانبخشی دارد. فیزیوتراپی به بازیابی قدرت، انعطاف پذیری و عملکرد ناحیه آسیب دیده کمک می کند، از عوارض جلوگیری می کند و بهبودی کامل را سرعت می بخشد.

فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان در بیشتر موارد برای کمک به توانبخشی و بهبودی توصیه می شود. این به ویژه برای شکستگی هایی که نیاز به بی حرکتی دارند، مانند شکستگی هایی که شامل گچ، اسلینگ یا بریس هستند، مفید است. در طول دوره بی حرکتی، عضلات و مفاصل اطراف محل شکستگی به دلیل عدم حرکت ممکن است سفت و ضعیف شوند. فیزیوتراپی به پیشگیری یا به حداقل رساندن این سفتی و ضعف کمک می کند و باعث بهبودی بهینه می شود.

مراحل فیزیوتراپی 

• مداخله اولیه:  فیزیوتراپی می تواند مدت کوتاهی پس از تثبیت شکستگی با گچ یا بریس شروع شود. این مرحله اولیه بر کاهش درد، تورم و سفتی تمرکز دارد.
• تمرینات دامنه حرکتی (ROM): تمرینات ROM ملایم به جلوگیری از آتروفی عضلانی و سفتی مفاصل کمک می کند و الگوهای حرکتی طبیعی را ارتقا می دهد.
• تمرینات قدرتی: با بهبود شکستگی، فیزیوتراپی به تمرینات تقویتی برای بازگرداندن قدرت عضلانی اطراف ناحیه آسیب دیده پیشرفت می کند.
• تعادل و هماهنگی: تمرینات برای بهبود تعادل و هماهنگی می تواند به جلوگیری از سقوط و آسیب های بعدی کمک کند.
• پیشرفت فعالیت: فیزیوتراپی با بهبودی شکستگی و بهبود وضعیت بیمار به تدریج شدت و مدت تمرینات را افزایش می دهد.
• اجتناب از آسیب مجدد: متخصصان فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان ، تکنیک ها و اقدامات احتیاطی مناسب برای جلوگیری از شکستگی مجدد استخوان آسیب دیده را آموزش می دهد.

جلسات فیزیوتراپی معمولاً شامل ترکیبی از تکنیک‌های عملی، آموزش بیمار و تجویز ورزش است. فیزیوتراپیست ها ممکن است از روش هایی مانند اولتراسوند، تحریک الکتریکی یا سرما و گرما درمانی برای مدیریت درد، التهاب و تورم استفاده کنند.

پزشک یا فیزیوتراپیست شما را در مورد زمان شروع فیزیوتراپی پس از شکستگی راهنمایی می کند. این به نوع شکستگی، محل شکستگی و سلامت کلی شما بستگی دارد. به طور کلی، فیزیوتراپی می تواند به محض بی حرکت شدن شکستگی شروع شود و خطر آسیب بیشتر وجود ندارد. مدت زمان فیزیوتراپی بسته به نوع شکستگی، میزان بهبودی فرد و سن و سلامت کلی آنها متفاوت است. در برخی موارد، PT ممکن است برای چندین ماه یا حتی بیشتر ادامه یابد.

فواید فیزیوتراپی

افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی: تمرینات فیزیوتراپی به بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکت در عضلات و مفاصل اطراف محل شکستگی کمک می کند. این می تواند به جلوگیری از سفتی و درد کمک کند و انجام کارهای روزمره را آسان تر کند.

تمرینات تقویتی: فیزیوتراپی همچنین شامل تمرینات تقویتی برای بهبود قدرت عضلات اطراف محل شکستگی است. این می تواند به حمایت از استخوان آسیب دیده و جلوگیری از آسیب مجدد کمک کند.

تعادل و هماهنگی: فیزیوتراپی همچنین می تواند به بهبود تعادل و هماهنگی کمک کند، که می تواند توسط شکستگی استخوان تحت تأثیر قرار گیرد. این می تواند به کاهش خطر سقوط و آسیب های دیگر کمک کند.

مدیریت درد: تکنیک های فیزیوتراپی مانند ماساژ و گرما درمانی می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.

در اینجا چند نکته برای به حداکثر رساندن مزایای فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان وجود دارد:

در تمام جلسات فیزیوتراپی خود شرکت کنید. این به فیزیوتراپیست شما این فرصت را می دهد تا پیشرفت شما را زیر نظر داشته باشد و در صورت لزوم برنامه درمانی شما را اصلاح کند.

دستورالعمل های فیزیوتراپیست خود را به دقت دنبال کنید. این شامل انجام تمرینات خود طبق دستور، اصلاح فعالیت ها در صورت لزوم و گزارش هرگونه درد یا ناراحتی به فیزیوتراپیست است.

صبور باش. بهبودی از شکستگی استخوان به زمان نیاز دارد. اگر فوراً نتیجه را مشاهده نکردید، ناامید نشوید. با تلاش و پشتکار، در نهایت به اهداف خود خواهید رسید.

نکته مهم: همیشه قبل از شروع هر گونه ورزش یا فعالیت بدنی جدید پس از شکستگی استخوان، با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بهترین اقدام را برای آسیب و وضعیت سلامتی خاص خود تعیین کنید.

فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان در چه شرایطی توصیه می شود؟

شکستگی اندام های فوقانی و تحتانی (بازوها، پاها، مچ پا، مچ دست، دست): این شکستگی ها اغلب نیاز به بی حرکتی دارند که می تواند منجر به ضعف قابل توجه عضلانی و سفتی مفاصل شود. فیزیوتراپی به بازیابی دامنه حرکتی، قدرت و عملکرد در این نواحی کمک می کند.

شکستگی‌ های لگن و ستون فقرات: این شکستگی‌ها می‌توانند پیچیده‌تر باشند و به دوره‌های طولانی‌تری بی‌حرکتی نیاز داشته باشند. فیزیوتراپی برای کمک به بیماران برای بازیابی تحرک و جلوگیری از عوارض طولانی مدت بسیار مهم است.

شکستگی مفاصل پیچیده (شانه، آرنج، زانو، لگن): این مفاصل به ویژه در معرض سفتی و ضعف پس از شکستگی هستند و فیزیوتراپی را برای بازیابی عملکرد طبیعی ضروری می کند.

شکستگی در افراد مسن: افراد مسن ممکن است به دلیل شرایط از قبل موجود و سرعت بهبودی کندتر، در بهبودی با مشکل بیشتری مواجه شوند. فیزیوتراپی می تواند به آنها کمک کند تا عملکرد خود را سریعتر و ایمن تر به دست آورند.

بیمارانی که برای شکستگی خود تحت عمل جراحی قرار می گیرند: جراحی همچنین می تواند منجر به ضعف عضلانی و سفتی مفاصل شود. فیزیوتراپی بخش مهمی از روند توانبخشی پس از عمل است.