در رفتگی زانو یکی از آسیب های مفصل زانو است که معمولا در حین ورزش و فعالیت های بدنی شدید رخ می دهد.

این آسیب در نتیجه وارد شدن نیروی بسیار زیاد و شدید به مفصل زانو و پاره شدن رباط های متقاطع و طرفی ایجاد می شود.

پاره شدن رباط های زانو سبب از دست دادن توان زانو در مهار خود شده و به همین دلیل دررفتگی رخ می دهد.

این نیروی زیاد که منجر به آسیب دیدگی زانو می شود در حین حوادث ورزشی و یا حوادث ناگهانی مانند تصادفات رانندگی به زانو وارد می شود.

درد ناشی از در رفتگی زانو ممکن است بلافاصله بعد از آسیب ایجاد شود و یا چند ساعت پس از آسیب دیده شود.

دررفتگی مفصل زانو عارضه ی شایعی نیست اگرچه انجام درمان مناسب و به موقع ریسک آسیب دیدگی مجدد را کاهش داده و عوارض ناشی از این آسیب را نیز کاهش می دهد.

فیزیوتراپی یکی از موثرترین راهکارها در درمان آسیب های ارتوپدی از جمله آسیب های مفصل زانو است.

تشخیص در رفتگی مفصل زانو با معاینه فیزیکی توسط پزشک و استفاده از روش های عکسبرداری و رادیوگرافی امکان پذیر است.

علائم در رفتگی زانو

• زانودرد که سبب اختلال در عملکرد زانو و ناتوانی در راه رفتن بطور صحیح و ناتوانی در حفظ تعادل می شود.
• حرکت دادن زانو و انداختن وزن بر روی پای آسیب دیده سبب تشدید درد می شود.
• تورم و خونمردگی در اطراف مفصل زانو
• دفورمیتی و تغییر شکل زانو
• جابجایی کشکک زانو

روش های درمان

این آسیب مفصل زانو باید در کمترین زمان ممکن تحت کنترل و درمان قرار بگیرد چراکه تاخیر در درمان می تواند عوارض ناشی از آن را افزایش دهد.

جااندازی مفصل دررفته اولین اقدام درمانی است که نیازمند اعمال نیرو بروری مفصل است و بنا به شرایط بیمار با استفاده از بی حسی و یا بیهوشی عمومی انجام می گیرد.

جراحی نیز در مواردی که برخی بافت های زانو نیز آسیب دیده و یا در بین قطعات در رفته قرار گرفته اند انجام می گیرد.

فیزیوتراپی نیز پس از جااندازی مفصل و یا پس از جراحی برای کمک به تسریع روند بهبودی و تکمیل پروسه درمان ضروری است.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در شرق تهران – فیزیوتراپی خوب در نارمک – فیزیوتراپی زانو