اولتراسوند تراپی یکی از روش های درمانی است که امروزه در کلینیک فیزیوتراپی بکار برده می شود.
اولتراسوند تشخیصی که در سونوگرافی بکار می رود نباید با اولتراسوند تراپی که به عنوان یک روش درمانی در فیزیوتراپی بکار می رود اشتباه گرفته شود.
گرمادهی عمقی به بافت های نرم بدن (عضلات، تاندون ها، مفاصل و رباط ها) یکی از اهداف استفاده از اولتراسوند برای موارد درمانی است.
در این روش از امواج مکانیکی صوت استفاده می شود تا در بافت لرزش ایجاد کرده و از این طریق گرما را به بافت مورد نظر منتقل کند.
در واقع تاثیر درمانی اولتراسوند با گرمادهی عمقی به بافت های بدن مشخص می شود که نقش مهمی در تسریع فرایند بهبودی دارد.
گرمادهی عمقی سبب افزایش گردش جریان خون در بافت آسیب دیده شده که این امر سبب افزایش اکسیژن رسانی به سلول های منطقه آسیب دیده شده و از این روند بهبودی را سرعت می بخشد.
تاثیرات غیر دمایی اولتراسوند تراپی نیز از طریق کاویتاسیون (حفره زایی) و جریان آکوستیک بر روی بدن اعمال می شود.
این روش درمانی با استفاده از نوعی دستگاه که دارای دسته تولیدکننده امواج اولتراسوند است انجام می گیرد.
برای شروع فرایند درمان مقدار کمی ژل به ناحیه تحت درمان بدن مالیده شده و سپس پروب دستگاه اولتراسوند توسط فیزیوتراپیست بر روی بدن بیمار قرار داده شده و متخصص فیزیوتراپی بطور دایره ای آن را روی بدن بیمار حرکت می دهد.
فیزیوتراپیست بسته به نیاز بیمار می تواند عمق نفوذ امواج و شدت اولتراسوند را تغییر دهد.
اغلب بیماران طی درمان با اولتراسوند احساس خاصی ندارند اگرچه ممکن است برخی بیماان کمی احساس خارش و یا گرما در منطقه تحت درمان را گزارش دهند.
افراد مبتلا به سرطان و بیماری های عفونی مزمن ، افراد دارای ضربان ساز قلبی ، زنان باردار و کودکان نیباید تحت درمان با اولتراسوند تراپی قرار بگیرند.