آسیب تاندونهای شانه یک وضعیت کاملاً رایج است، مخصوصاً برای ورزشکاران یا افرادی که درگیر فعالیت های حرکتی تکراری هستند. چندین تاندون در شانه وجود دارد و آسیب می‌تواند شامل هر یک از آنها، از جمله تاندون‌های روتاتور کاف یا تاندون دوسر بازو باشد.

برای مدیریت آسیب تاندون شانه، رویکرد اولیه متداول اغلب شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن ارتفاع (R.I.C.E.) است. داروهای ضد التهابی ممکن است به کاهش درد و تورم کمک کنند. تمرینات فیزیوتراپی می تواند عضلات شانه را تقویت کند، انعطاف پذیری را بهبود بخشد و به ریکاوری کمک کند. در برخی موارد، اگر آسیب قابل توجهی وجود داشته باشد یا اگر درمان های محافظه کارانه نتوانند تسکین دهند، ممکن است جراحی توصیه شود.

علائم آسیب تاندونهای شانه

• درد: معمولاً به صورت یک درد مبهم در عمق مفصل شانه احساس می شود که ممکن است با حرکت یا در شب بدتر شود.
• ضعف: مشکل در بلند کردن یا حرکت بازو، به خصوص بالای سر.
• محدوده حرکت محدود: مشکل در رسیدن به پشت، بلند کردن بازو یا انجام کارهایی که شامل حرکت بازو است.
• تورم یا حساسیت: التهاب در اطراف مفصل شانه یا یک نقطه حساس روی شانه.

دلایل و عوامل خطر

استفاده بیش از حد: حرکات مکرر بالای سر بازو که در ورزش هایی مانند تنیس یا بیس بال رایج است، می تواند منجر به تحریک یا پارگی تاندون شود.
تروما: افتادن یا ضربه های ناگهانی می تواند باعث کشیدگی یا پارگی تاندون های شانه شود.
وضعیت نامناسب: وضعیت نامناسب طولانی مدت می تواند به تاندون ها فشار وارد کند و منجر به آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد شود.
تغییرات مرتبط با افزایش سن: تاندون‌ها با افزایش سن انعطاف‌پذیری کمتری پیدا می‌کنند و بیشتر مستعد آسیب می‌شوند و خطر مشکلات تاندون شانه را افزایش می‌دهند.
عدم تعادل عضلانی: ضعف یا سفتی در برخی از ماهیچه ها می تواند مکانیک شانه را تغییر دهد و فشار بیشتری به تاندون ها وارد کند.
عدم گرم کردن: انجام فعالیت‌های بدنی بدون گرم کردن مناسب می‌تواند به تاندون‌های شانه فشار وارد کند.
شرایط دژنراتیو: شرایطی مانند تاندونیت، بورسیت، یا پارگی روتاتور کاف نیز می تواند در آسیب تاندون شانه نقش داشته باشد.

اگر علائمی را تجربه می کنید که نشان دهنده آسیب تاندون شانه است، توصیه می شود به دنبال ارزیابی پزشکی و درمان مناسب برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت و کمک به بهبودی باشید.

درمان آسیب تاندونهای شانه

فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات خاصی را متناسب با آسیب شما برای افزایش دامنه حرکتی، کاهش درد و بهبود قدرت ارائه دهد. این تمرینات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات ایزومتریک: تمرینات تقویتی که شامل انقباضات عضلانی بدون حرکت مفصل است.
• کشش: برای بهبود انعطاف پذیری و کاهش سفتی.
• تمرینات تقویتی: ابتدا با مقاومت سبک و به تدریج با بهبود تاندون افزایش می یابد.

بازگشت تدریجی به فعالیت: ضروری است که به آرامی شانه را به فعالیت های معمولی بازگردانید، از حرکات تکراری که می تواند آسیب را تشدید کند تا زمانی که شانه قدرت و تحرک کامل را به دست آورد، اجتناب کنید.

مدیریت درد: این ممکن است شامل استفاده مداوم از داروهای ضد التهاب، یخ، گرما، یا تکنیک‌هایی مانند تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) برای تسکین درد باشد.

اصلاح فعالیت ها یا ارگونومی: تنظیم نحوه انجام فعالیت ها یا تغییر ارگونومی فضای کاری می تواند از آسیب های بعدی جلوگیری کند و از تشدید تاندون بهبودی جلوگیری کند.

گزینه های جراحی: اگر آسیب شما به درمان های محافظه کارانه پاسخ نمی دهد و به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد، ممکن است مداخله جراحی در نظر گرفته شود.

متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی سوگند در شرق تهران خدمات تخصصی فیزیوتراپی را با استفاده از تجهیزات پیشرفته فیزیوتراپی همچون مگنت پرتوان و لیزر پرتوان رباتیک را ارائه می دهند.

شماره موبایل واتس آپ مطب: ۰۹۳۷۹۶۶۵۰۴۴
تماس مستقیم با مطب: ۰۹۱۲۲۱۵۸۰۵۸

کلمات مرتبط :

آسیب تاندونهای شانه – پارگی روتاتور کاف – دستگاه جدید پلاسما در فیزیوتراپی – مگنت پرتوان – لیزر پرتوان رباتیک